Françoise Grossen Selects

Beeldhouwwerken van kabels door Françoise Grossen

Momenteel vindt in het Museum of Arts and Design in New York een tentoonstelling plaats van werk van de Zwitserse textielkunstenares Françoise Grossen (Neuchatel, 1943), aangevuld met door haar geselecteerd werk van andere kunstenaars, onder de titel ‘Françoise Grossen Selects’. De tentoonstelling maakt deel uit van een serie van zes in dit museum die onze perceptie van wat mogelijk is met een traditionele techniek wezenlijk veranderd hebben.

In de jaren ’60 verwierp Françoise Grossen het traditionele rechtlijnige weefgetouw dat het hedendaagse weven toen beperkte tot een intuïtieve benadering van de draad en die resulteerde in de creatie van grootschalige draadvormen, opgebouwd uit knopen, lussen, vlechtingen en wendingen. Op dat moment werd garen nog steeds geassocieerd met gebruiksvoorwerpen of ornamenten, in plaats van met beeldende kunst, en Grossen’s losse, driedimensionale behandeling van het medium werd beschouwd als een revolutionaire stap die de traditionele hiërarchie, waarbij het vakmanschap ondergeschikt was aan de kunst, zou verstoren.

Innovatie in textielkunst
Een aantal andere kunstenaars uit de jaren ’60 en ’70, waaronder Eva Hesse, Sheila Hicks en Magdalena Abakanowicz, begon ook met textiel op een innovatieve manier te werken en ze deelde de interesse van Grossen in het wordingsproces zelf en het verlangen om op een medium-onafhankelijke manier om te gaan met alledaagse materialen zoals koord, touw, kabel en vlechtwerk. Het proces als een esthetische waarde in de kunstwereld van de jaren ’60 en ’70 bood een kader voor dit baanbrekende werk. Grossen vond ook inspiratie in van kabels en koorden gemaakte bouwkundige structuren en objecten, zoals kabelbruggen, de Peruaanse quipu, scheepskabels en natuurlijke vormen, zoals het uitwendige skelet van insecten.

Van draadkunst via kabels naar beeldhouwkunst
Haar aanpak bestaat altijd uit het vertalen van deze inspiratiebronnen in abstracte vormen door middel van een cumulatieve, repetitieve aanpak die ze omschrijft als ‘touw op touw, vlecht na vlecht’. Door deze methodische aanpak krijgt haar werk vorm en verschuift en muteert in vormen die op een elegante wijze het thema transformeren van het natuurlijke en culturele bij de verwerking van draden naar utilitaire kabel, om het vervolgens in haar werk te verheffen tot een medium voor beeldhouwkunst.

Grossen heeft uit de vaste collectie van het Museum of Arts and Design (MAD) een selectie gemaakt van onder andere manden en werkstukken van textiel, hout en metaal en combineerde deze met haar eigen touwsculpturen. Met een voorkeur voor elementaire methoden uit de bouw als taal van abstractie, benadrukt Grossen’s selectie een benadering van hedendaagse beeldhouwkunst die zich richt op de directe transformatie van het materiaal en koppelt deze aan een bredere discussie over manieren om iets te maken in cultuur in de ruimste betekenis van het woord.

Openingstijden
Dinsdag t/m zondag 10.00 – 18.00 uur
Donderdag en vrijdag 10.00 – 21.00 uur

Aantal keren gelezen: 2099.

by